Eserlerinle yaşayacaksın, Türkan Saylan..

Sonunda, dayanamadın ve gittin..

Bunca yaptığın güzelliklere karşın; gördüğün acımasızlık, hoşgörüsüzlük, vurdumduymazlık, yoksaymacılık, düzenbazlık, arkadankonuşmacılık, ayrımcılık, bizdendeğilcilik, çekememezlik, görememezlik, duyamamazlık, yalancılık, yaygaracılık, daha bir sürü cilik, cılık..

Ama sen bunlara karşın, onca kahır ve hastalığına rağmen, dimdik karşı durdun.

Fikirlerini, yaptığın ve yapmak istediklerini cesaretle ve inanarak savunmaya devam ettin.

Bizler seni, gereği gibi savunamadık..

Koruyup, kollayamadık..

Azgınların pençelerinden her zaman, yine de kendi iraden ve gücünle sırılmasını bildin.

Hiçbir zaman, bildiğin ve inandığın değerlerden en küçük bir taviz vermeden, yoluna devam ettin. Özellikle, Atatürk ilke ve devrimleri söz konusu olduğunda; bugün bu değerleri savunan ve bu değerleri içselleştirip sahiplenen kaç kişi varsa, bunda senin payın çok büyüktür.

Her zaman, bu ülke insanına el uzatıp, bu ülke insanının yanında oldun.

Bırak tedavi etmek istemeyi, kimsenin yanlarına dahi sokulmaya cesaret edemediği, kendilerini toplumdan soyutlayarak izbe mağara köşelerinde ölümü bekleyen cüzzam hastalarını, bulundukları izbeliklerden alarak, insanca yaşamalarını sağlamak üzere tedavilerini üstlendin. Bugün ülkemizde cüzzam diye bir hastalık ve hasta yoksa buna sana borçluyuz.

Ülkemiz çocukları için yaptıkların ise sayılmayacak kadar çok ve o kadar da değerli.

Ülkemize yaptığın hizmetlerin tümünü bu sayfaya yansıtamasam da, her zaman aklımda ve kalbimde olacaktır.

Seni unutmayacak ve unutturmayacağız...

Unutulmazlar arasında yerini aldın..

Bunu kendin başardın..

Hakkındı..

Güle güle Türkan anne..

Nur içinde yat, Türkan SAYLAN..

Milletimizin başı sağ olsun..