26 Eylül 2008

Saçın yüzüne perde, Yüreğim düştü derde...



Canımcığım,

Biliyorum ki, yaptığım hata nedeniyle, kırdığım kalbini onarmam mümkün değil. Hangi tür özür, kırılan kalbi onarabilir ki? Böyle olmasına rağmen, ben yinede kalbinin kırk yerine yapıştırmak üzere, bir yara bandı yerine geçer umuduyla, en çok sevdiğim şarkıların başında gelen, ilk ezgileri ile başımı döndüren, Zülfü Livaneli'nin, Nefesim Nefesine adlı eserini, eşinle birlikteliğinize armağan ediyorum.

Sonsuza kadar mutlu kalmanız dileğimle, sevgiyle kalın...

Yatar gül harmanı gibi
Canımın dermanı gibi
Har yanında çiçek açmış
Binboğa ormanı gibi
Nesine yar nesine
Ölürüm ben sesine
Bir daha vursa idi
Nefesim nefesine
Canım sese mi geldin
Kadem basa mı geldin
Sağ olsam gelmez idin
Öldüm yasa mı geldin
Nesine yar nesine
Ölürüm ben sesine
Bir daha vursa idi
Nefesim nefesine
Saçın yüzüne perde
Yüreğim düştü derde
Ayak üstü duramam
Seni gördüğüm yerde
Nesine yar nesine
Ölürüm ben sesine
Bir daha vursa idi
Nefesim nefesine

2 YORUMLAR :

Adsız dedi ki...

şiirin için tşk ederim. bazen olaylar istenmedik bir yola sapar.taşlar batar ayağına belkide kanatır bile. kanayan yarayı durdurmak,acıyı kabullenmek gerekir. çünkü içindeki başka acılarla mücadele edecek yüreğe güce ihtiyacın vardır kimseler bilmesede,bilemesede.herşeye karşın isteyerek yapmadığını biliyorum. boşver sen de,ben unuttum.bazen sıcak,gerçekçi,maskesiz dostluklar kurmak için kırılmak gerekebilir:) sevgiler canımcığım. . .

Arzu Breda dedi ki...

Canımcığım, asıl ben sana teşekkür ederim. Büyüklüğünün yanında, büyük de incelik gösteriyorsun.
Halbuki benim yaptığımı, kendime yapıldığında çok daha farklı tepki vereceğimi biliyorum. Ayrıca, x birinin sana yaptığı bir davranışına karşı, benim gösterdiğim tepkiyi sanırım sen de hatırlıyorsun.
Senin gibi birine, bu hatırlatmayı yaptığım için de, ayrıca kendimden utanıyorum.
Bir tek şeyi bilmeni isterim, o davranışı yapmama bir tek açıklama getirebiliyorum, o da, o kişiyi "ben" gibi görüyor olmam.
Fakat, diğer "açık alan" konusunda tamamen haklısın, ona diyecek bir şey bulamıyorum. "Unuttum", diyorsun, umarım unutursun. Ancak, ben unutmamalıyım. Unutursam, olmak istediğim "ben" olamam.
Ben, insanların ilişkilerinde ve iletişimlerinde, "karşısındakini anlamak" kavramına dikkat ettikleri takdirde, çözemiyecekleri problemlerinin kalmayacağına inanıyorum.
Ben seni anladığımı sanıyorum. Senin de beni anladığını tahmin ediyorum. Umarım, ikimiz de yanılmayız.
Yüreğindeki sevgi yumağının, çocuklarına ve çevrene yayılması dileklerimle... :)
Sevgiyle kal, canımcığım...

EkleBunu Sosyal Paylaşım Butonu